18 november

Afgelopen week weer lekker in het WWC gewerkt. De dossiers hebben we zo goed als afgerond, nu alleen nog de foto’s van de kinderen maken en erbij voegen.
Afgelopen donderdag zijn we uitgenodigd door onze huisbroer Aldrin om ’s avonds wat te gaan drinken in het ‘dorpje’ waar wij wonen. Gezellig! Eerst liet hij nog vol trots zijn huisje zien (één kamerige woning, kun je eerder zeggen) Die hadden we al eens gezien met de huiszoeking van een paar weken geleden. Nu was het al wat opgeruimder, maar nog steeds snap ik niet helemaal dat je in zon rotzooi kan leven :P. We zijn toen naar een soort van cafeetje gegaan waar we buiten op het ‘terras’ konden zitten. (Lees: terras bestaat uit 2 bij 2 vierkante meter ongeveer.) Was zeker gezellig! Een beetje met de lokale mensen daar een praatje gemaakt ( wel vaak de standaard dingen: Waar komen jullie vandaan: Nederland… Nederland? Oh… ahaaaa *je ziet ze denken* daar is toch sommige drugs legaal te verkrijgen? Mmmhh.. Leuk als je land daarmee geassocieerd word…) En dan vragen ze ook natuurlijk of we al wat woorden in het swahili weten. Inmiddels weten we al wat woorden inderdaad! We kregen daar een halve liter Sprite. O ja en we moesten natuuuurlijk een slok van hun keniaanse bier proeven. Tja Marin, daar gaat je goede voornemen om geen alcohol te drinken in Kenya. Het was een gezellig avondje. Wel waren er al een aantal gasten die al dronken waren, pfft en dat al om 7 uur ’s avonds… Zonde, want die mensen hebben verder ook niks te doen dan alleen maar bier zuipen, dan zie je toch weer een stukje armoede van Kenya. Na een paar uur zijn we weer naar huis gegaan

Zaterdag zijn we naar Nairobi Town gegaan. We hebben daar eens gegeten bij de KFC. Dat is het enige westerse fastfood restaurant wat ze hebben in Kenya. Even wat anders dan rijst of ugali. (Ugali is een soort smaakloos wit maisbrood.) Na dat we wat gegeten hadden gingen we naar een souvenir winkeltje. Die is vlak naast de Masaai Market zelf, en veel goedkoper. Tenminste, in deze winkeltjes vragen ze nog een normale prijs voor de souvenirs die je kan kopen. Op de masaai market word je opgelicht waar je bij staat! Daar vragen ze rustig tien keer zo veel. Daarna zijn we met de matatu doorgereden naar een plaatsje in Nairobi dat Fig Tree heet. Daar hebben we over een markt gelopen waar ze heel veel All Stars verkopen. Die schoenen zijn van het echte merk, maar omdat er een foutje is geweest (die je vaak nog niet eens ziet) verkopen zij ze weer voor een veel leuker prijsje. Jacintha en Jaap zijn geslaagd met een paar All Stars, helaas zat voor mij mijn maat er dit keer niet tussen, volgende keer beter! Als je op zo’n markt loopt krijg je als mzungu veel opmerkingen naar je hoofd geslingerd. Zo vonden ze de neus van Jacintha wel heel erg mooi! Ook vroegen ze aan Jaap: Zijn dat jóuw twee vrouwen? Waarop hij vrolijk antwoord: JA! *je ziet de desbetreffende keniaan een beetje jaloers en bedenkelijk kijken; waarop hij antwoord: Can we share???* Hahaha. Ook willen ze je broeken aanmeten die twintig maten te groot zijn, en dan nog beweren: Ja hoor, is écht jouw maat!!
Zaterdag werd voor ons uiteindelijk een soort shop dagje! Was erg gezellig en inmiddels al lang geleden voor ons dat we echt geshopt hadden.
Gister ben ik samen met Jaap een kerkdienst wezen bezoeken. We zijn naar de St Peter Church geweest. Marjolein had ons die tip gegeven. Achteraf gezien weten we niet of we de goede kerk hadden gekozen, want het was een rooms katholieke kerk! Maakt niet uit, ook dat was eens leuk om mee te maken. We waren er al rond half 11 (de kerk staat ook in Nairobi Town) alleen toen zagen we op de borden dat de eerste paar diensten in het swahili waren. Mmmhh… daar begrijpen we natuurlijk niet zo veel van. Dus hebben we nog een paar rondjes door de stad gelopen en even wat boodschappen bij de Tuskeys (dé Albert Heijn van Kenya) gedaan. Rond twaalf uur weer richting de kerk gelopen want om kwart over twaalf was er netjes een dienst in het Engels. Mooi, dat kunnen we wel volgen.
Voorin de kerk stond een koor die de kerk begeleidde met het zingen. Ik heb erg moeten lachen om de installatie die ze gebruiken. Heerlijk simpel gewoon. Ze gebruiken stalen buizen die ze boven hun hoofd ophangen, en daaraan maken ze dan de microfoons vast. Die bungelen dus een beetje in de lucht boven hun hoofd! Ze werden begeleid door een keyboard, die als piano en orgel werd gebruikt. Dus ze kennen niet de orgels die ik gewend ben. De grote massale dingen waar veel geluid uit komt.
Eerst zongen we een paar liederen, waar ze zelfs (ja ook dus bij de katholieke mensen!) een beetje begonnen te dansen en te klappen en met hun handen in de lucht stonden te zwaaien. Daarna waren er een aantal sprekers en een vrouw die een lied voorzong en begeleidde. De collecte werd ook anders gehouden dan dat ik gewend ben. Bij ons gaan er van die zakken door de kerk die doorgegeven worden. Hier komen er dan mannetjes met grote bakken met een gleuf. Die staan dan her en der in de kerk. Dan mag iedereen om de beurt er wat geld in doen.
Ook werd er het avondmaal gehouden. (Volgens mij word dat bij de katholieke kerk iedere dienst gehouden) de mensen kregen ook hier om de beurt een wit papiertje op hun tong gelegd. We hebben in de dienst veel gezongen, een kleine preek gehad, en daarna nog wat liederen van het koor gehoord. Ik moest bij het koor een beetje aan SisterAct denken, met al die zwarte koppies zo! Een lied konden we meezingen: Als een hert… Die kwam bij ons bekend voor! Na een uur en een kwartier (dat viel reuze mee!) was de kerkdienst afgelopen.
Het was leuk om eens mee te maken! Niet helemaal wat ik verwacht had, want ik wist niet dat het een katholieke kerk was. Maar ook dit vond ik leuk om te zien! Volgende keer ga ik op zoek naar een ‘echte halleluja’ kerk! Dat lijkt me namelijk ook nog eens leuk om eens te zien en mee te maken!
Aankomende weken gaan Jacintha en ik vooral met onze examens aan de slag. We gaan een thema week organiseren voor de kinderen met sport en spel. We moeten tien activiteiten bedenken, uitvoeren en uitwerken. Dat word even er hard tegen aan! Als laatste activiteit gaan we zwemmen met de kinderen. Als ze goed mee hebben gedaan dan mogen ze mee. Een leuke stimulans voor de kinderen dachten we zo.
Tot snel!
Marin