Kledingboxen en zwemmn
Door: Marin
Blijf op de hoogte en volg Marin
26 November 2013 | Nederland, Nederland
Wat gaat de tijd ontzettend snel. Sowieso al, maar in Kenia al helemaal! Deze week zit ik precies op de helft van mijn verblijf hier in Kenia. Nog ongeveer 80 dagen te gaan… Alleen wil ik hier nog lang niet weg!
Afgelopen weken heeft een andere vrijwilliger, Jaap, zich vooral bezig gehouden met het maken van kleding boxen voor de kinderen. Gewoon eens fatsoenlijke kasten voor de kids hier. Want nu hebben ze al hun kleding vaak onder hun matras liggen. Nu zijn de boxen alleen nog simpel en kaal. Dus aan ons de taak om de komende weken de kasten een laagje verf te geven. Maar een laagje verf is voor Jacintha en Marin niet genoeg, dus we tekenen er ook nog een thema op. We denken aan bloemen voor de meiden en dieren voor de jongens.
De eerste box hebben we afgelopen week af gekregen. We hadden afgelopen maandag een ‘werken aan school dagje’(want ja, dat moet ook gebeuren!) en dinsdag zijn we dan met de box begonnen. Woensdag verder gegaan met het schilderen van deze box en donderdag… Donderdag wilde we ook heel fanatiek verder gaan, alleen kwamen we niet aan in het Watoto Wema Centre. We stopten bij onze woonplaats Saika in een matatu. Maar die zette ons er halverwege alweer uit. Jammer dan, dachten we, dan pakken we een andere matatu en dan rijden we wel weer door naar het Watoto Wema Centre. Anderhalf uur later dachten we er anders over! Elke matatu die aan kwam rijden draaide zich voor onze neus om en reed zo vervolgens weer terug naar Town. Wat bleek: Er was verderop controle van de politie. Elke matatu zou worden gecontroleerd of ze wel aan bepaalde eisen voldeden. Of ze nog goed waren zegmaar. En als ze dan niet aan die eisen voldoen krijgen ze een boete. Nou ik snap dan wel dat alle matatu’s omdraaide, want de busjes die hier rijden vallen van ellende ongeveer uit elkaar! Half verrotte busjes die hier rondrijden (En ze doen het wonderbaarlijk nog steeds!) Dus na anderhalf uur staan wachten, op een plaats die steeds drukker en drukker werd, hebben we maar besloten om terug te gaan naar huis. Dat kon wel in een keer, we hadden direct een matatu waar we in konden stappen en die ons naar huis reed.
Vrijdag zijn we toen maar verder met de box gegaan. ’S Ochtends aangkomen werden we er weer even aan herinnerd dat we in Kenia zitten, en dat alles hier anders gaat dan gepland! We hadden de box achtergelaten in huisjes (er zijn voor werknemers huisjes gebouwd, waar ze binnenkort in kunnen wonen, zo hoeven hun geen 3 uur te reizen naar hun werk, en verdient het WWC ook weer wat geld ermee) We hadden daar de box achter gelaten om te drogen. Maar de box (inclusief de andere 11 boxen) waren weg! Ze stonden dus blijkbaar al naast de bedden met al de spullen van de kinderen er in. Hmmm… erg handig tijdens het schilderen! Ook zagen we dat er een pot oranje verf was omgevallen… met het resultaat dat er een paar mooie vlekken en spetters op onze geschilderde box zat. Dat was dus iets minder, want ik kon een aantal dieren weer overnieuw gaan verven. We zijn dus maar heel hard aan de slag gegaan, want vandaag wilde we de box afkrijgen! En dat is gelukt, op de bruine kleur na dan. De giraffe mist nog zijn bruine vlekken, want de bruine verf was helemaal hard geworden, dus moeten we die nog even halen binnenkort. Maar box 1 is af! Op naar de volgende 11 boxen!
Zaterdag ben ik wezen zwemmen met de kinderen. Er is hier een sponsor op bezoek van een van de kinderen uit Duitsland. En die had dit uitje bedacht. Dus hoppa alle kinderen in een bus gestopt en rijden maar! Ze kwamen me bij Mysa (de opstapplaats waar ik woon) ophalen. Dat was wel fijn anders zou het voor mij helemaal om zijn. We reden verder naar Buruburu, het plaatsje waar het zwembad zich bevindt.
In een Nederlands zwembad zie je allemaal mensen in bikini’s, badpakken en zwembroeken rond lopen. Hier is dat niet echt gebruikelijk blijkbaar om in alleen een bikini rond te lopen. De jongens lopen wel gewoon in een zwembroek rond (of een trainingsbroek, surfpak, of iets anders waar ze in kunnen zwemmen) en de meiden hebben vaak een badpak met een legging er onder aan. Vreemd om te zien vond ik. Het is wel duidelijk om te zien dat je niet al te bloot mag zijn. Of de meiden dragen een legging onder hun badpak, of ze dragen een shortje en een hemdje. Ook anders, want in NL zou je niet zomaar met kleding aan mogen zwemmen (Behalve bij zwemles) en hier kan dat gewoon! Het was een leuk dagje en ik vond het erg leuk om te zien hoe leuk de kinderen het vonden om te zwemmen. Het was echt een uitje voor hen.
Gisteravond hebben we pannenkoeken gebakken voor ons gastgezin. Even iets Nederlands! Ze vonden het een beetje raar, ze vonden het vooral raar dat je er suiker op kon doen. En dat dit ook echt als avondeten kon dienen. Ze vonden het ook erg lekker, maar wel een beetje apart! Haha.. Leuk om die reacties te zien!
Deze week ga ik weer verder met de boxen schilderen.
Fijne week iedereen,
Liefs, Marin
Afgelopen weken heeft een andere vrijwilliger, Jaap, zich vooral bezig gehouden met het maken van kleding boxen voor de kinderen. Gewoon eens fatsoenlijke kasten voor de kids hier. Want nu hebben ze al hun kleding vaak onder hun matras liggen. Nu zijn de boxen alleen nog simpel en kaal. Dus aan ons de taak om de komende weken de kasten een laagje verf te geven. Maar een laagje verf is voor Jacintha en Marin niet genoeg, dus we tekenen er ook nog een thema op. We denken aan bloemen voor de meiden en dieren voor de jongens.
De eerste box hebben we afgelopen week af gekregen. We hadden afgelopen maandag een ‘werken aan school dagje’(want ja, dat moet ook gebeuren!) en dinsdag zijn we dan met de box begonnen. Woensdag verder gegaan met het schilderen van deze box en donderdag… Donderdag wilde we ook heel fanatiek verder gaan, alleen kwamen we niet aan in het Watoto Wema Centre. We stopten bij onze woonplaats Saika in een matatu. Maar die zette ons er halverwege alweer uit. Jammer dan, dachten we, dan pakken we een andere matatu en dan rijden we wel weer door naar het Watoto Wema Centre. Anderhalf uur later dachten we er anders over! Elke matatu die aan kwam rijden draaide zich voor onze neus om en reed zo vervolgens weer terug naar Town. Wat bleek: Er was verderop controle van de politie. Elke matatu zou worden gecontroleerd of ze wel aan bepaalde eisen voldeden. Of ze nog goed waren zegmaar. En als ze dan niet aan die eisen voldoen krijgen ze een boete. Nou ik snap dan wel dat alle matatu’s omdraaide, want de busjes die hier rijden vallen van ellende ongeveer uit elkaar! Half verrotte busjes die hier rondrijden (En ze doen het wonderbaarlijk nog steeds!) Dus na anderhalf uur staan wachten, op een plaats die steeds drukker en drukker werd, hebben we maar besloten om terug te gaan naar huis. Dat kon wel in een keer, we hadden direct een matatu waar we in konden stappen en die ons naar huis reed.
Vrijdag zijn we toen maar verder met de box gegaan. ’S Ochtends aangkomen werden we er weer even aan herinnerd dat we in Kenia zitten, en dat alles hier anders gaat dan gepland! We hadden de box achtergelaten in huisjes (er zijn voor werknemers huisjes gebouwd, waar ze binnenkort in kunnen wonen, zo hoeven hun geen 3 uur te reizen naar hun werk, en verdient het WWC ook weer wat geld ermee) We hadden daar de box achter gelaten om te drogen. Maar de box (inclusief de andere 11 boxen) waren weg! Ze stonden dus blijkbaar al naast de bedden met al de spullen van de kinderen er in. Hmmm… erg handig tijdens het schilderen! Ook zagen we dat er een pot oranje verf was omgevallen… met het resultaat dat er een paar mooie vlekken en spetters op onze geschilderde box zat. Dat was dus iets minder, want ik kon een aantal dieren weer overnieuw gaan verven. We zijn dus maar heel hard aan de slag gegaan, want vandaag wilde we de box afkrijgen! En dat is gelukt, op de bruine kleur na dan. De giraffe mist nog zijn bruine vlekken, want de bruine verf was helemaal hard geworden, dus moeten we die nog even halen binnenkort. Maar box 1 is af! Op naar de volgende 11 boxen!
Zaterdag ben ik wezen zwemmen met de kinderen. Er is hier een sponsor op bezoek van een van de kinderen uit Duitsland. En die had dit uitje bedacht. Dus hoppa alle kinderen in een bus gestopt en rijden maar! Ze kwamen me bij Mysa (de opstapplaats waar ik woon) ophalen. Dat was wel fijn anders zou het voor mij helemaal om zijn. We reden verder naar Buruburu, het plaatsje waar het zwembad zich bevindt.
In een Nederlands zwembad zie je allemaal mensen in bikini’s, badpakken en zwembroeken rond lopen. Hier is dat niet echt gebruikelijk blijkbaar om in alleen een bikini rond te lopen. De jongens lopen wel gewoon in een zwembroek rond (of een trainingsbroek, surfpak, of iets anders waar ze in kunnen zwemmen) en de meiden hebben vaak een badpak met een legging er onder aan. Vreemd om te zien vond ik. Het is wel duidelijk om te zien dat je niet al te bloot mag zijn. Of de meiden dragen een legging onder hun badpak, of ze dragen een shortje en een hemdje. Ook anders, want in NL zou je niet zomaar met kleding aan mogen zwemmen (Behalve bij zwemles) en hier kan dat gewoon! Het was een leuk dagje en ik vond het erg leuk om te zien hoe leuk de kinderen het vonden om te zwemmen. Het was echt een uitje voor hen.
Gisteravond hebben we pannenkoeken gebakken voor ons gastgezin. Even iets Nederlands! Ze vonden het een beetje raar, ze vonden het vooral raar dat je er suiker op kon doen. En dat dit ook echt als avondeten kon dienen. Ze vonden het ook erg lekker, maar wel een beetje apart! Haha.. Leuk om die reacties te zien!
Deze week ga ik weer verder met de boxen schilderen.
Fijne week iedereen,
Liefs, Marin
-
26 November 2013 - 19:20
Dorothea:
Hallo Marin,
Leuk om weer wat van je te lezen.
Die kledingbox ziet er echt hartstikke gaaf uit zeg! Leuk gedaan hoor.
Was zeker wel lekker een keer hollandse pannenkoeken eten...?
Ik wens je nog een hele goede en fijne tijd toe daar.
Groetjes Dorothea -
26 November 2013 - 20:20
Hetty En Jaap Mandemakers:
Weer een mooi verhaal Marin!! En de tijd kort inderdaad, 80 dagen vliegen om. En ..... je hebt een vrijwilliger die JAAP heet!! Het kan niet meer stuk!
Nog een goede tijd daar.
Groetjes Hetty en Jaap -
26 November 2013 - 23:32
Truus :
Hoi Marin,
Leuk om te lezen wat je allemaal beleeft in Kenia.
Met weinig middelen er toch iets van maken zoals de kledingboxen voor de kinderen.
Inmiddels heb ik twee pakjes naar je verstuurd waarvan ik hoop dat ze aankomen en dat je er ook echt wat mee kan doen.Want ik heb begrepen dat zoiets niet altijd aankomt.
Ik wens je nog veel mooie dagen toe en dat je ook echt iets kan betekenen voor deze kinderen.
Groetjes,
Truus -
27 November 2013 - 00:41
Wina:
Als je kledingboxen net zo precies worden als je tekening van zacheus zit je er over 6 jaar nog!! Maar dat vind je vast niet erg!!!! Groetjes aan Jacintha en jaap!!! -
27 November 2013 - 00:41
Wina:
Als je kledingboxen net zo precies worden als je tekening van zacheus zit je er over 6 jaar nog!! Maar dat vind je vast niet erg!!!! Groetjes aan Jacintha en jaap!!! -
27 November 2013 - 18:36
Elma Mol:
Hoi Marin,
Wat zijn de kledingboxen mooi geworden, Mogen de kinderen zelf een box uitkiezen of doen
jullie die uitdelen?
Veel succes in de tweede helft van je stage en dat je nog veel mag betekenen voor de kinderen. -
28 November 2013 - 12:11
Mevr Slingerland:
Zo, mooie boxen hoor, goed gedaan!
Veel succes met alles, leuk om je verhalen te lezen!
Groeten,
Mevr. Slingerland -
01 December 2013 - 19:12
Toos En Ko Roose:
Hoi Marin,
Wat leuk - en creatief die boxen !!
Kunnen we alvast een bestelling plaatsen ?
Groetjes,
Toos en Ko -
09 December 2013 - 22:34
Roel:
Sjonge crea bea aan het werk...
Leuk hoor .
Succes en leuk weer je verhaal,
Groetjes Roel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
