Tijd vliegt

Er zijn weer een paar weken voorbij. De tijd vliegt hier, nog maar ongeveer 4 weken te gaan 
Twee weken geleden ben ik samen met Truus naar het Citypark geweest in Nairobi Town. In dit park kun je aapjes voeren met nootjes. Supergrappig. Die aapjes leefde er altijd al, toen hebben ze het park gebouwd en zijn die apen erin gaan wonen. Dus er leven daar megaveel aapjes daar. Was superleuk om die aapjes te voeren. Zo kwamen ze op je schouders springen om de nootjes uit je hand te jatten :P Naast het citypark is een grote markt, de enige grootste markt van Nairobi, waar alleen maar groente en fruit verkocht word. Het fruit hier in Kenya is zowieso al lekkerder vind ik, veel zoeter allemaal. Dus daar hebben we nog wat rare soorten fruit geproefd.
De volgende dag, zondag hebben Truus en ik een waterval beklommen. We zijn naar het stadje Thika gegaan. Met de bus een uur rijden vanaf Nairobi. Was dus nog even reizen voordat we er waren. In Thika nog een pikipiki en een matatu genomen om uiteindelijk dan aan te komen bij de Fourteen falls. Dit zijn 14 watervallen die allemaal naast elkaar liggen. Dat was gaaf om te zien! Maar voordat we er kwamen duurde het nog wel even. We kwamen een keniaan tegen die ons wel via een ‘ illegale route’ kon helpen want de je scheen 40 dollar te moeten betalen voor de ingang. Tja geen idée natuurlijk of dat waar was, maar dat we dan gelijk een gids hadden was wel makkelijk. Dus liepen we door een prachtig gebied. Na een kwartiertje door de bossen gestruind te hebben kwamen we aan bij de watervallen. Wauw wat was dat mooi! Eerst moesten we een bruggetje over. Lekker op zn keniaans zo gammel en wankel als het maar wezen kon :P Ik denk dat we eerst een uur hebben gezeten om naar die watervallen te kijken. Daarna stelde onze ‘ gids’ voor om over de waterval terug te lopen. Alsof het een survival tocht was hebben we voetje voor voetje geschuiveld door het water, op de waterval. Spekglad dat het was, maar we zijn er zonder vallen overheen gekomen!
Die avond kwam de dochter van Truus ook in ons gastgezin. Twerd steeds krapper in het gastgezin, maar wel heel gezellig!
Die maandag gebeurder er iets minder leuks. Mijn telefoon werd gejat. Dat kon er natuurlijk ook nog wel bij! Eerst mijn camera en mn portomonee, nu mijn mobiel ook nog. Hij werd uit mijn handen gegrist, binnen een fractie van een seconde was ie weg. Dus ik ben woensdag samen met Truus om een ander telefoontje geweest. In Nairobi kan je hier heel veel winkeltjes vinden met goedkope telefoons. Maarrr daar ben ik nu wel achtergekomen dat, dat allemaal floptelefoons zijn. Want bij thuiskomst deed hij het niet. Beetje frustrerend. Donderdag dus weer naar town om te vragen of ik hem terug mocht brengen, helaas. Dus een beter telefoontje gekocht in een ‘echte’ winkel. Heb ik samen met de huisbroer Aldrin gedaan, dus nu wist ik zeker dat ik geen floptelefoon had gekocht. Ik moet zeggen dat ik nu nog panischer met mn tas door Nairobi loop. Ik ben het stelen nu wel zat na drie keer :P.
Zaterdag hebben we gezwommen met de kinderen van het Watoto Wema Centre. Sanne en Truus hadden dat gesponserd. Superleuk! Kinderen helemaal enthausiast en hieperdepieper, want zo vaak hebben ze niet een uitje. Dus tussen de middag alle kinderen in een bus gepropt en hoppa naar het zwembad gereden. Ze hebben zich de hele middag vermaakt, heerlijk weer was het ook (resultaat: dat ik eerder als een lichtelijk verbrand tomaatje uit het zwembad kwam :P)
Zondag ben ik met Jacintha, Truus en Sanne naar een echte ‘ hallelujah’ kerk geweest. Ik heb mijn ogen uitgekeken! Iedereen dansen, zingen (en dat kunnen ze hier, die afrikanen) Gaaf! Nou vallen wij al op als blanke, maar nu nog helemaaaal omdat we ons eerder stokstaartjes voelde in deze menigte. Was wel een rijke kerk, dat zag je gelijk aan alle mensen en de grootsheid ervan. Er was een podium met twee koren die elkaar afwisselden. Hele geluidsinstalaties kennen ze daar ook (wel kunnen ze die niet goed afstellen:P)
In de week daarna heeft Truus een van de meiden Catherine, die een kappersopleiding volgt en bijna dr diploma heeft, geleerd om mzungu haar te knippen. Was erg leuk, en Catherine deed het goed want ze heeft netjes mijn haar bijgepunt! Ook heeft ze geleerd om het haar van Jacintha en Marjolein te knippen.
Woensdag was ook een beetje een bijzondere dag, want Truus en Sanne hadden namelijk veel geld opgehaald in Nederland om een pikipiki te kopen. Een pikipiki is dus een motortje waarop ze hier crossen en nu heeft het WWC er zelf een. Met een laadbak, zogezegd. Leuk ‘ speelgoed; voor de jongens daar :P
Gisteren ben ik met Sanne en Truus nog naar de Bomas of Kenya geweest. Daar was ik zelf al eerder heen geweest. (de bomas of Kenya is een show van allerlei afrikaanse dansen) maar voor een tweede keer daar zitten, was zeker geen straf! Afgelopen vrijdag trouwens nog afscheidfeestje gehouden voor Truus en Sanne, want vanmorgen zijn ze op het vliegtuig gestapt om weer naar NL te gaan.
Aankomende week ga ik weer naar het Watoto Wema Centre. En ik denk zomaar dat deze week de boxen wel afkomen. Dus kunnen we volgende week eindelijk beginnen met het verven van het toiletgebouw. De tijd vliegt hier!
Liefs, Marin